Reflecties over het niet-weten, het niet willen weten, leugenachtigheid en waarachtigheid in relatie

tot het geweten 

In deze tijd komt alles aan het licht, “ook dat wat het daglicht niet zou kunnen verdragen” wordt er  gezegd….
Het licht wil echter de waarheid laten gelden ten dienste van ieder. Dat geldt voor degene die de waarheid, lees  de leugen, niet onder ogen wil zien en voor degene die ermee in aanraking komt.  Iemand die een leugen verkiest boven de waarheid is op een kort en ogenschijnlijk persoonlijk gewin uit. De schade is veel groter. Je bedriegt jezelf en de ander. Je bent niet heus aan jezelf en verliest je waarachtigheid. Bedrog aan jezelf knaagt echter aan je geweten.
Je kunt ziende blind en horende doof zijn en niet met je geweten in aanraking willen  komen. Dat betekent immers dat je verantwoording dient te nemen voor wat je weet. Dus verkies je bewust of onbewust het ‘niet willen weten’ boven ‘het weten’ en sust met mooie, in jouw ogen ‘geloofwaardige’ excuses je geweten.
Er is moed voor nodig om met je geweten in het reine te komen, maar dat is de enige weg naar waarachtigheid. Zolang je de leugen niet onder ogen wilt zien, zul je ook de waarheid niet leren kennen.
De naakte waarheid biedt meer dan een leugen kan bieden. Misleiding kan de weg openen naar waarheid. Moreel besef is de waarheid in jezelf kennen.